lunes, 26 de marzo de 2012

Libro estrela. La evolución de Calpurnia Tate


El Departamento de Física y Química recomienda esta obra, que aunque no está directamente relacionada con la física y química, si con el conocimiento del medio, la curiosidad y el descubrimiento. Además de romper una lanza a favor delas mujeres científicas y romper clichés.
Cuando vi este libro en la biblioteca me llamó mucho la atención, me pareció una presentación muy cuidada, los colores,las siluetas, el nombre de la niña… Y empecé a leerlo.
Calpurnia es una niña de 12 años que vive en un pueblo de Texas en 1899. Su madre pretende que aprenda a tocar el piano, coser y cocinar, sin embargo a ella le interesa mucho más lo que hace el abuelo en su laboratorio. No le gusta la vida que han elegido para ella y busca una oportunidad para cambiarla. Poco a poco irá ganándose a este señor un tanto huraño y empezará a colaborar con él en sus observaciones del medio natural, aprenderá quién es Darwin, qué son las especies y las subespecies y también lo idiotas que se vuelven los hermanos mayores cuando se enamoran.
Calpurnia asiste a la llegada del teléfono y de una telefonista, de la Coca Cola (una escena graciosa cuando ella y uno de sus hermanos la prueban por primera vez...), el primer coche visto en la zona...
Me ha encantado la forma en que el abuelo enseña a Calpurnia a pensar. Cuando la niña le hace una pregunta, el abuelo no le contesta directamente, sino que la obliga a buscar ella misma la respuesta. Creo que es la mejor forma de aprender.
Es un libro estupendo para todas las edades, interesante y fácil de leer. Me he quedado con ganas de saber más de Calpurnia, ¿conseguiría ir a la universidad?
La autora, Jacqueline Kelly nació en Nueva Zelanda, aunque ahora vive con su marido y sus perros en Texas, precisamente. Esta es su primera novela y con ella no sólo ha conseguido un gran éxito entre los lectores, sino también la Medalla de Honor Newberry.

jueves, 22 de marzo de 2012

Día da poesía: versos de primavera


En xuño de 2011, Bahrein Aayat Al-Qormozy foi condenada a un ano de cárcere por ler en público un poema que comezaba cos seguintes versos:

“Somos el pueblo que matará la humillación y asesinará la miseria. ¿No oyes sus gritos, sus alaridos?”

Son versos pronunciados para levar esperanza aos homes e mulleres que pedían reformas de xeito pacífico en Bahrein, pero tamén en Exipto, Túnez, Iemen ou Siria. Versos polos que Aayat foi ameazada, detida e torturada. Aayat foi liberada grazas a presión exercida por Amnistía Internacional, pero hoxe en día segue ameazada e aínda non puido volver á universidade. Desde Amnistía Internacional, queremos mandarlle unha mensaxe de esperanza en forma de poemas escritos entre todos e todas. Podes escribir aquí o teu poema;

http://web.es.amnesty.org/micropoemas-bahrein/?origen=mar11_aayatMail

O día 21 de marzo é o Día Mundial da poesía, ademáis do comezo da Primavera. Celebra esta data escribindo un poema para que Aayat non se atope soa. Grazas pola tua solidaridade.

miércoles, 21 de marzo de 2012

Cadro-estrela da semana: "Ponte xaponesa" de Monet


Este cadro do pintor impresionista Monet, "A ponte xaponesa", foi creada no ano 1890. O Impresionismo xorde a finais do século XIX en París como unha corrente pictórica que revolucionou o mundo da arte debido as súas innovacións. Para coñecer o significado deste cadro, debemos coñecer primeiro as características do Impresionismo; a principal e máis relevante deste movemento é que o artista pinta o que ve, a paisaxe, o tema principal das súas obras. Pintan o aire libre, deste xeito queda representada unha sensación de impresión (de aí o nome que se lle da a este movemento) do día, da atmosfera dun intre. Intentan captala e plásmana no cadro a través de toques de pincel curtos, de manchas e sen liñas. Todas estas características son facilmente atribuíbles ao cadro a comentar. Monet pinta o aire libre unha paisaxe real. Realiza a obra durante o día, perceptible pola claridade presente, aínda que a espesa vexetación convértese na protagonista do cadro. Outra das características de Monet é a súa habilidade para captar reflexos de luz, como vemos na auga e nas árbores. Na auga destacan tamén as tonalidades dos nenúfares, motivo moi presente no autor francés. Todo se obtén a través da pincelada rápida e breve, de manchas. Así, a pintura de Monet resulta vital e armoniosa, inspiradora de paz e de tranquilidade. Podemos dicir que o cadro se converte nunha imaxe de enorme atractivo para a vista. Monet só foi recoñecido ao final da súa vida. Ademáis de paisaxes e nenúfares, tamén plasmou nas súas obras figuras humanas e catedrais, sen embargo o que lle importaba realmente era a incidencia da luz. Monet dixo: "Estas paisaxes de auga e de reflexos obsesiónanme. Todo está máis alá das miñas forzas de vello, pero quero representar o que sinto"

jueves, 15 de marzo de 2012

"1984" de Orwell: A crítica aos totalitarismos


"1984" de George Orwell é unha novela publicada en 1949. Describe, e á vez, fai unha dura crítica aos sistemas totalitarios desenvolvidos na época de Entreguerras. Concretamente refírese ao réxime totalitario da URSS, cuxo ditador foi Stalin. Na obra este correspóndese co "Gran Hermano" ou "Gran Ditador", aquel que todo o observa e todo o controla.

O totalitarismo acada todos os ámbitos ou esferas da vida, asfixiándonos e destruíndonos como individuos. No estado totalitario os individuos non existen, xa que só existe a sociedade no seu conxunto que serve ao estado. Este controla, ademáis da política, o partido único, a economía, a cultura e as mentalidades a través dun férrreo control e dunha incidente propaganda. A arte está ao servizo do poder.

Orwell amósanos ese mundo dos totalitarismos a través dunha das obras clave da literatura do século XX.

"1984" é a lectura deste mes do Club "Enrédate coa lectura" formado por pais e nais de alumnos do IES Monterroso.

jueves, 8 de marzo de 2012

OS MEGATOXOS E A ESPADA ESMERALDA


A reunión pasada con "Enrédate coa lectura II" comentamos o segunda entrega dos Megatoxos, na que os nosos protagonistas se mergullan noutra aventura ambientada no medievo na que coñecerán a novos enimigos.
Para a reunión preparamos o seguinte material:
1.-Resumo do libro.
2.-Cres que os personaxes cambiaron dalgún xeito dende a súa primeira aventura? E a relación entre eles? De que maneira?
3.- Que pensas dos novos persoaxes? Quen os enviou? Que queren conseguir?
4.-En que época histórica se desenvolve a aventura?
5.-Que sabes desta época histórica? Como estaba dividida a sociedade? Que relixión se practicaba en Europa? Como e onde vivía a xente?
6.-Que sabes dos monasterios? Coñeces algún? Os monxes son coñecidos por varias habilidades dende a idade media. Saberías decir cales?
7.-Cres ca maioría da poboación da idade media sabía ler e escribir?
8.- Como credes que aprendían as escrituras?
Vocabulario e curiosidades. Que significan as seguintes palabras:
Filántropo
Analfabeto
Canteiro
Gárgola
Códice

Libro estrela de relixión



O Departamento de Relixión recomenda o seguinte libro:
El Rey, el Sabio y el Bufón
El Gran Torneo de las
Religiones
SHAFIQUE KESHAVJEE
Ediciones Destino, 2001
¿Deus ten cabida e sentido na nosa sociedade? Nas súas distintas
manifestacións relixiosas, ¿une ou separa ás persoas? ¿Pode chegar a ser
instrumento de concordia e unidade?

Buscando a resposta a
un extrano soño, o Rei dun país lonxano déixase convencer por su Sabio e o seu
Bufón e convoca nada menos que o Gran Torneo das Relixións, no que compiten
representantes de cinco grandes tradicións relixiosas - un xudío, un cristián,
un musulmán, un hindú e un budista -, ós que se une un ateo.

Pero, ¿qué ocorre cando
un xudío, un cristián, un musulmán, un hindú, un budista e un ateo se encontran
para confrontar as súas opinións? ¿Quén resultará vencedor nesta reñida
competición?

Shafique Keshavjee, escribe
un fermoso libro, con toques de humor e intriga, que nos axuda a comprender as
claves das principais tradicións relixiosas; e ó mesmo tempo invítanos a entendernos,
ou sexa, a achegarnos ó outro aceptándonos noutra das manifestaciónss da nosa
diversidade.

Shafique Keshavjee
(Kenia, 1955)
Teólogo de orixe
hindú é o autor do libro sobre as relixións El Rey, el Sabio y el Bufón:
el gran torneo de las religiones,
É pastor da Iglexa
Reformada
, autor dunha tése doctoral sobre Mircea
Eliade
, (o gran estudioso da fenomenoloxía das relixións), e ademáis é
autor da obra Dios, mis hijos y yo, na que intenta, coa necesidade
cada vez maior do diálogo interrelixioso como referencia, explicarnos quén é Deus.
É tamén un dos
animadores de Arzillier, unha casa para fomentar o
diálogo entre as relixións, en Lausana, Suiza, donde vive actualmente.


Dios,
mis hijos y yo
Shafique
Keshavjee.
Edit. Destino.

É outra obra do mesmo autor. Escrita para aqueles
xóvenes que nunca oiron falar de Dios e para os pais que non saben cómo falar
dél.
Este texto achéganos, a través da Biblia, os
místicos medievais, os pensadores de Oriente e Occidente e de científicos
contemporáneos ás múltiples e ás veces contradictorias formas de concebir o seu
ser superior.


E da mesma temática atoparás na nosa
biblioteca este fermoso, sinxelo e atrainte libro de ROGER-POL DROIT. La
Religión explicada a mi hija.
A través do diálogo coa súa filla de trece anos, o
filósofo Roger-Pol Droit expón de forma clara e sintética qué é a relixión, cáles
son foron e son os principais credos
do home.
«As relixións son un elemento esencial da
experiencia humana. Se non falamos delas ós nosos fillos, é posible que algúns
tesouros da humanidade se lles escapen totalmente.» (p. 12)
Eliade, además de la obra Dios, mis hijos y
yo, en la que intenta,
con la necesidad cada vez mayor del diálogo
interreligioso como referencia,
explicarnos quién es Dios.
Así mismo, es uno de los animadores de Arzillier,
una casa para fomentar el diálogo entre las
religiones, en Lausana, Suiza,
donde vive actualmenteen la que intenta,
con la necesidad cada vez mayor del diálogo interreligioso
como referencia,
explicarnos quién es Dios.en la que intenta,
con la necesidad cada vez mayor del diálogo
interreligioso como referencia,
explicarnos quién es Dios.

miércoles, 7 de marzo de 2012

8 de marzo, Día da muller traballadora. "Heroinas" no museo Thyssen de Madrid



A exposición "Heroínas" do museo Thyssen Bornemiza de Madrid ten como tema principal á muller. Ao longo da historia da arte as mulleres aparecen como grandes seductoras, sen embargo, a exposición do museo Thyssen amósanos figuras de mulleres independentes, activas, creadoras e triunfantes.


A través das salas atopámonos á muller atleta ( "Diana cazadora" de Rubens), á muller amazona, ("Por encima de mi cadáver"de Mona Hatun), a muller lectora ("Madame Hassel con vestido rojo" de Vuillard"), as místicas ("La cocina" de Abramovic) ou a muller maga ("La bola de cristal" de Waterhouse)

8 de marzo, Día da muller traballadora. Mulleres e revolución


Para obter a igualdade de todos os homes, a burguesía loitou polo acceso ao poder político. As mulleres tiveron un papel moi importante durante o período revolucionario francés, xa que axudaron ao derribo da orde feudal. Independentemente da súa condición social, as francesas carecían de calquer tipo de poder, nin político, nin económico nin civil. As mulleres da burquesía permanecían nos seus fogares, oprimidas polos homes da familia, e anuladas no seu desenvolvemento como seres humanos. As mulleres dos homes que se adicaban a agricultura e á industria participaban da miseria e inxustiza da súa clase social. Os seus homes eran como os seus amos.

En 1787, no Parlamento de Grenoble, desafiouse a autoridade do rei. Foron as mulleres as que irrumpiron no Parlamento e atacaron ás tropas reais con pedras e paus. En 1789, na lista dos conquistadores da Bastilla, aparece unha muller, Marie Charpentier. No campo, as mulleres tamén se levantaron contra os señores feudais. En outubro de 1789, ante o problema da escasez do pan, foron as mulleres as que se dirixiron a Versalles e obrigaron á familia real a volver a París para telos vixiados. Dese mesmo ano é a "Petición das mulleres do Terceiro Estado ao rei", nela expresábase o seguinte: "as mulleres do Terceiro Estado naceron case todas sen fortuna. A súa educación foi moi descuidada, mo deficiente. Consiste en levalas á escola(...), unha vez cumpridos os elementais deberes da relixión se lles ensina a traballar(...). Á idade de dezaseis anos todo o que poden gañar son cinco ou seis sous por día. Pedimos instrucción e traballo, non para usurpar a autoridade do home, senón para aumentar a nosa estima, tendo medios para gañarnos a vida"

Foi Olimpia de Gouges a que escribíu "Os dereitos da muller", reclamando a igualdade civil das mulleres. Foi esta muller a que declarou: "Esta revolución non será consumada ata que todas as mulleres sexan conscientes da súa sorte deplorable e dos dereitos que hai na sociedade.


8 de marzo, Día da muller traballadora. O sufraxio feminino


Tras a I Guerra Mundial e coa forza do sufraxismo acadouse o voto feminino que no século XIX non se contemplaba. Aquí tedes algunhas desas datas claves por países:

Datas do sufraxio feminino

Nova Zelanda 1893

Australia 1901

Finlandia 1906

Noruega 1913

Dinamarca 1915

Reino Unido

1918 (+30 años)

Alemaña 1918

Países Baixos 1918

Polonia 1918

Rusia 1918

Austria 1918

Bélxica 1919

Estados Unidos 1920

República Checa 1920

Eslovaquia 1920

Suecia 1921

España 1931

Francia 1945

Italia 1945

Grecia 1952

Suiza 1974


8 de marzo: Día da muller traballadora


A I Guerra Mundial (1914-1918) tivo un importante impacto sobre as mulleres. Ao faltar os homes, que se atopaban nos frentes de batalla, as mulleres tiveron que reincorporarse ao traballo das fábricas de armamento e de municións, da industria textil e doutras que quedaran sen man de obra masculina. Sen embargo os salarios das mulleres que substituíron aos homes era máis baixo. Cando remata a guerra, as mulleres foron desprazadas dos seus traballos, nutrindo así as filas do desemprego. E aí cando se inicia o movemento feminista que loitaba pola igualdade no traballo e que tamén reivindicaba a obtención do voto feminino. Nace así , de xeito simultaneo, o sufraxismo. O feminismo é un movemento de toma de conciencia e loita das mulleres polos seus dereitos e a súa emancipación social, así como a igualdade real na sociedade. O sufraxismo é un movemento no que as mulleres reclaman os seus dereitos políticos, especialmente o dereito ó voto. Dentro deste movemento individualízase un sector radical, as sufraggetes, que utilizaban medios de loita violentos para a consecución dos seus obxectivos. Moitas destas mulleres foron a parar á cadea. No ano 1918 as mulleres conseguen o seu dereito ó voto en países como Gran Bretaña ou Alemaña. Sen embargo, aínda quedaba un longo camiño por percorrer. En España, o sufraxio feminino non se fai efectivo ata 1933 durante o período histórico da II República. Por último, cabe destacar na loita do feminismo e do sufraxismo mulleres como Clara Zetkin, Rebeca West, Christabel Pankhurst e Clara Campoamor, entre outras