lunes, 26 de octubre de 2009

JACA por Natalia


O señor que aparece na foto é o meu bistio e chámase Jose. No momento da foto atopábase no servizo militar. Por detrás del pódense apreciar as casas de cuartel nas que vivían, e tamén se aprecian aos seus compañeiros nun momento de descanso.
Esta foto esta datada de xaneiro de 1953 e foi feita nos interiores do cuartel militar en Jaca (Huesca).
A roupa é a propia do exercito de terra desa época, que incluía unha chaqueta e uns pantalóns verdes coas súas botas negras.
José foise á mili en decembro de 1953 aos 19 anos, aínda que el non desexaba marcharse debido a que a súa familia estaba a pasar unha mala situación económica e familiar (morrera a nai) pero a pesar de todo tivo que facer o servicio xa que o mili era obrigatoria.
Ao chegar Jaca proporcionáronlle roupa e outros elementos, cortáronlle o pelo e puxéronlle as vacinas necesarias para non coller certas enfermidades e asignáronlle a compañía á que ía pertencer durante os dous meses de instrución. Neses meses preparáronse para xurar bandeira. Isto consiste no preparamento de instrución, que se necesita para saber desfilar e outras cousas como saber manexar as armas, polo que foi varias veces a clases de tiro. Pasado este período de aprendizaxe chegou o día de xurar bandeira que o converteu en soldado do exército español. Neste xuramento pasan, un a un e despois de inclinarse bican á bandeira. A continuación os soldados fan un desfile ante os mandos superiores. Logo deste suceso, concedéronlle 15 días de permiso, que el aproveitou para visitar á súa familia e contarlles o que fixo durante ese tempo.
Ao regresar destinárono a Ferrol, onde pasou o dez meses seguintes.
Tocaban a diana ao sete da mañá, o que quería dicir que había que levantarse, vestirse, facer a cama, afeitarse... todo en pouco tempo. Logo formaban a compañía e pasaban revista. E despois almorzaban. De seguido facían a tarefa que lles designaban para ese día, como cociñar, gardas, destinos e todas as funcións relacionadas co cuartel.
Os primeiros meses foron duros debido a que os compañeiros que xa levaban tempo alí gastábanlles bromas pesadas, as típicas novatadas. Pero despois foise afacendo. No seu tempo libre escribíalle cartas á súa familia. Debido ao seu bo comportamento e á súa actitude traballadora foi ascendido a cabo, cando xa lle faltaba un mes para licenciarse.
Pasados todos estes días chegou o momento de licenciarse onde lle deron a branca, é dicir, a cartilla militar e tamén un diploma...

No hay comentarios:

Publicar un comentario