Chegamos a Semana Santa cun libro no peto que comentaremos á volta de vacións no Clube de Lectura de pais, trátase de La mujer de Verde de Arnaldur Indridason.
O libro respira distinto que os seus antecedentes clásicos deste xénero, en boa parte porque o escenario en que transcorre a acción ten características propias. Os temas son, desde logo, os que corresponden á novela policiaca: a sospeita dun asasinato, uns feitos confusos de interpretación laboriosa, probas desconcertantes, mundos marxinais e escuros, episodios do pasado que cobran relevo no presente de forma inesperada e escenas da vida privada dos policías encargados de resolver o caso que se cruzan cos acontecementos do curso da investigación e crean unha atmosfera de tensión melancólica que acompaña á trama e matiza o seu desenvolvemento.
Pero esa Islandia onde sucede a historia que Indridason cóntanos achega unha novidade desde o momento en que é unha descoñecida para o lector habitual. O achado duns ósos humanos nas inmediacións de Reykjavik abre unha investigación que obriga a retroceder no tempo até os anos corenta. E o que sería en calquera outro país de Europa un prazo moi curto desde o punto de vista da historia, supón para Islandia unha eternidade. Case podería dicirse que o país nace coa Segunda Guerra Mundial. Até entón Reykjavik non era máis que un pobo e a poboación da illa vivía miserablemente, dispersa e illada, practicamente sen contacto co exterior como fora ocorrendo desde tempo inmemorial.
Pero esa Islandia onde sucede a historia que Indridason cóntanos achega unha novidade desde o momento en que é unha descoñecida para o lector habitual. O achado duns ósos humanos nas inmediacións de Reykjavik abre unha investigación que obriga a retroceder no tempo até os anos corenta. E o que sería en calquera outro país de Europa un prazo moi curto desde o punto de vista da historia, supón para Islandia unha eternidade. Case podería dicirse que o país nace coa Segunda Guerra Mundial. Até entón Reykjavik non era máis que un pobo e a poboación da illa vivía miserablemente, dispersa e illada, practicamente sen contacto co exterior como fora ocorrendo desde tempo inmemorial.
Libro moi recomendable se o que che gusta é a novela policíaca, sobre todo agora que está de moda a literatura negra escandinava. Ademáis, e como ben comentas, coñecer un pouquiño máis un país tan lonxano e tan peculiar como Islandia, merece a pena.....
ResponderEliminar